Różne oblicza Jerzego Kuncewicza

Skomentuj (25)

zobacz więcej (13)

Filozof, działacz społeczno – polityczny, urzędnik ministerialny, nauczyciel, literat, prawnik, żołnierz, mąż. Jerzy Kuncewicz – to jemu poświęcone zostało spotkanie w słoneczną sobotę 10 marca w Muzeum Nadwiślańskim.

W Kazimierzu na ukochanej Lubelszczyźnie znalazł spokojną przystań, z której jednak wyfruwał każdej prawie zimy w wielki świat. To tu wybudował Willę pod Wiewiórką znaną bardziej jako Kuncewiczówkę. To tu zaszywał się w cieniu swojej żony Marii, o ile mogła pozostawać w cieniu osoba postury i temperamentu sienkiewiczowskiego Zagłoby… Jerzy Kuncewicz.

Coroczne Święto Jerzego organizowane przez Dom Kuncewiczów oddział Muzeum Nadwiślańskiego przybliża postać Jerzego Kuncewicza miłośnikom Kazimierza. W tym roku gościem specjalnym kierownik Domu Kuncewiczów Moniki Januszek – Surdackiej był ceniony historyk Jan Lewandowski, który przypomniał lata młodzieńcze Kuncewicza, który – surowy w swoich sądach – był w stanie przeciwstawić się nawet samemu Józefowi Piłsudskiemu! Nic więc dziwnego, że to nie jego, a żonę wyróżniono Medalem i Dyplomem Niepodległości „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” podpisanym własnoręcznie przez Józefa Piłsudskiego…

Spotkanie w Muzeum było też okazją do prezentacji ostatniego tomu lubelskiego kwartalnika „Akcent” poświęconego Józefowi Piłsudskiego w 150. rocznicę jego urodzin.

Postać Jerzego Kuncewicza charakteryzowana była także przez pryzmat jego własnych wspomnień zawartych w tomie „Wyspy pamięci”, których wybrane fragmenty czytali uczniowie Zespołu Szkół im. Jana Koszczyca Witkiewicza w Kazimierzu Dolnym. Wyłaniał się z nich ludowiec, działacz społeczny i niepodległościowy, patriota, człowiek świadomy własnej wartości.


W Kazimierzu Kuncewicz dał się zapamiętać jako człowiek z wielkim poczuciem humoru, który potrafił też żartować z samego siebie.

- Jerzy Kuncewicz zaznaczył swą obecność nie tylko w Kuncewiczówce, ale i na całej ulicy Małachowskiego - wspominał Waldemar Michalski. - Wzdłuż całego wąwozu stały drewniane płoty, a pan Jerzy, który jeździł ogromnym amerykańskim fordem, wszystkie te płoty... kosił! Było to też często przez niego dowcipnie komentowane...

To tylko jedna z wielu anegdot przywoływanych w rozmowach po oficjalnej części spotkania.

- Na takie wspomnienia, na takie opowieści liczymy - mówiła kierownik Domu Kuncewiczów oddziału literackiego Muzeum Nadwiślańskiego Monika Januszek - Surdacka - bo to Państwa pamiątki, Państwa emocje tworzą to, czym jest Dom Kuncewiczów oddział literacki Muzeum Nadwiślańskiego.

Skomentuj


Dodane komentarze (21)

  • Gosc
    Jeśli mówimy o ludziach otaczających panią Marie i pana Jerzego, nie zapominajmy o sp. Pani Zosi Siedleckiej, wiernej przyjaciółce, która była z nimi do końca.
  • KJL
    Zapomnieliście o Jerzym Kuncewiczu jako poecie, noweliście, pisarzu ... Pozdrawiam. KJL
  • Wanda Michalak
    Na jutro, 14 marca, przypada rocznica śmierci Jerzego Kuncewicza. To chyba śmiertelnie poważna uroczystość, zatem może ten oto tekst przeczytajmy t zamiast pokrzykiwań:

    "Mijał drugi rok, odkąd ciebie zakopano. W miejsce bieli napływała szarość, codziennie bardziej zielona. Otóż któregoś ranka niechciana wierzba oszalała. Za­skrzypiała, potrząsnęła koroną, zamiotła sobą powietrze i runęła w szum, bezład, w liściastą zawieruchę, w zemstę za strach przed burzą, za nudę upałów, za zimne anielstwo śniegu, za wszystko, czego ona ani my nie lubiliśmy.
    Katastrofa była tak gęsta i niespodziewana, że mój świat się zachwiał i ty w twoim nowym bycie chyba także doznałeś wstrząsu."
    [Maria Kuncewiczowa, Listy do Jerzego, Warszawa 1988]
  • Trzeźwy
    Niezły gulasz wysmażył funklub. Zróbcie im lustracje !
  • Zniesmaczeni
    CYTAT ROKU: "Fun Club Domu Kuncewiczów z l. 2005-2016, oświadcza, co następuje: będziemy monitorować próby dyskredytowania ekipy pracującej w tym czasie, jak również baczniej obserwować ruchy nowego zespołu poprzez stałą obecność na wydarzeniach. Wizytacja w czasie jednego z wykładów lubelskich, prowadzonych obecnie w cyklu "Muzeum w Drodze", już się odbyła. Pozdrowienia." GRATULUJEMY FUNCLUBOWI. BAWCIE SIĘ DOBRZE PODCZAS WIZYTACJI I DONOSZENIA.
  • Wanda Michalak
    Pani Moniko, Panią bardzo proszę o wypowiedź.
  • Seniorka
    O rany Julek - te tajne wizytacje zajechały PRL-owskim reżimem na całego. Wstyd stara ekipo!
  • M.Januszek-Surdacka kier/o/DK-MNKD
    Wszystkich tajnych i jawnych sympatyków Domu Kuncewiczów zapraszamy na kolejne spotkania "Muzeum w drodze" ( promocja przewodnika "Kazimierz Dwóch Księżyców" w ramach projektu "Adamed dla Seniora") w dn. 14.03, godz. 16.00 (MBP Lublin, ul. Hutnicza); 21.03, godz.11 (PCK Lublin, ul. Puchacza) oraz 10.04, godz.17 (MBP Lublin ul.Kleeberga) i 11.04 godz.10 (MBP Lublin ul. Juranda). Wstęp na spotkania jest wolny. Bezpłatny spacer szlakiem (otwarty dla wszystkich) - już 24.03 o godz. 12.00 - z tarasu Domu Kuncewiczów. Czekamy na podobne zaproszenia - np. z bezpłatnych prelekcji mogą skorzystać słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Wystarczy tylko do nas zatelefonować/napisać mail aby uzgodnić termin.
    • Wanda Michalak
      Do Pani Moniki Januszek-Surdackiej. Szanowna Pani, skoro jest Pani w sieci, to dlaczego nie podejmie Pani choćby próby odparcia zarzutów kierowanych pod adresem dawnych pracowników willi Pod Wiewiórką? Przecież ma Pani całe archiwum i bogatą zawartość komputera.
  • Wanda Michalak
    Jeszcze jedno: Jerzy Kuncewicz bardzo lubił irlandzki gulasz: Irish Stew. Sam je przyrządzał!
    Oto przepis:
    1.8 kg jagnięciny (udziec)
    - 4 dag wędzonego boczku
    - 1 kg ziemniaków
    - 60 dag marchewki
    - 25 dag cebuli
    - 1 pęczek świeżego tymianku (tylko listki)
    - 2 łyżki oleju
    - 3-4 szklanki mocnego rosołu
    - sól, pieprz do smaku

    Po oddzieleniu od kości, pokroić mięso w kostkę, boczek w paseczki, ziemniaki i marchewki w grubsze plastry, a cebule w krążki. W brytfannie, na oleju, usmażyć boczek na skwarki, po wyjęciu boczku, na tym samym tłuszczu stopniowo smażyć mięso. Odłożyć, a tłuszcz rozprowadzić częścią rosołu. Do brytfanny z powrotem włożyć mięso z warzywami, przyprawić. Zalać resztą rosołu, posypać listkami i skwarkami.Warzywa i mięso włożyć z powrotem do brytfanny. Przykryć. Dusić wolno 1,5-2 godziny, aż mięso będzie miękkie. Przyprawić. Bardzo dobre.
  • Roon
    tajna wizytacja - strach się bac
  • Wanda Michalak
    Przesyłam Państwu portret Jerzego Kuncewicza namalowany w l. 30. XX wieku przez mojego Teścia - Antoniego Michalaka. To dzieło, niestety, nie zachowało się. Chciałabym też przypomnieć, że na pierwsze zorganizowane przeze mnie "Święto Jerzego" w r. 2006 przyjechali przyjaciele Kuncewiczów z czasów rzymskich - prof. Jerzy Pomianowski z małżonką - Aleksandrą Kurczab. Pani Ola pisała też o Kuncewiczu w wydawanym przez nas czasopiśmie "Klematis" nr 1 (4) 2009. Na pewno ma jeszcze w zanadrzu wiele ciekawych opowieści... Przypomnę też Zofię Kucównę, kolejną serdeczną przyjaciółkę Kuncewiczów, którą zaprosiliśmy, aby czytała "Listy do Jerzego".
  • Mix
    Tajniaki wracają! Haha
    "Stara ekipo" gratulacje!
    Jerzy by się szczerze uśmiał.
  • Janek
    Czy można się zapisać do Fun Clubu Donosicieli i Sygnalistów? Komu mamy donosić? Bezpośrednio pani Wandzie?
  • Zofia
    "Wyspy Pamięci" - wyborne dzieło.
  • Oświadczenie
    Fun Club Domu Kuncewiczów z l. 2005-2016, oświadcza, co następuje: będziemy monitorować próby dyskredytowania ekipy pracującej w tym czasie, jak również baczniej obserwować ruchy nowego zespołu poprzez stałą obecność na wydarzeniach. Wizytacja w czasie jednego z wykładów lubelskich, prowadzonych obecnie w cyklu "Muzeum w Drodze", już się odbyła. Pozdrowienia.
    • Bogna
      Fun Club Sygnalistów? Obłęd jakiś :)
    • Wyklety
      PRL bis! Wizytacja juz się odbyła. I co wykazała? Jest już teczka założona? Wy wstrętne komuchy!
  • Apis
    Dobrze, że przyjechał do nas
  • Corrector Carramba
    Kuncewicza nie było dotychczas w jego własnym Domu i w miasteczku?! Szczęśliwie jest dokumentacja, wykonywana przez licznych widzów wielu wydarzeń: wystawiono dramat Kuncewicza pt. "Biały wróbel" (prapremiera!), Janusz Gerber wcielił się w postać Kuncewicza w monodramie napisanym przez Wandę Michalak pt. "Gra w pchełki" ("Kuncewicz jak żywy" - mówili najstarsi kazimierzanie...), przez lata prowadzono zajęcia dla młodych czytelników pt. "Paszporty Republiki Globu" oparte o ideę Kuncewicza zawartą w jego dziele "Republika Globu"... Mel+DDD+Żak czy wiesz, co robisz? Spójrz na zdjęcia: "Biały wróbel" zgromadził tłum, który nie mieścił się w sali Domu Dziennikarza, porównaj oblicze Janusza Grebera z portretem Kuncewicza, wiszącym tuż nad nim.
  • ktoś z daleka
    Brawo dla kierownictwa Muzeum za organizowanie takich spotkań, które promują gospodarzy Kuncewiczowki. Pani Maria i Jerzy patrzą na to pogodnie zza niebiańskich obłoków. Warto od czasu do czasu zorganizować spotkanie poświęcone postaciom, które były bliskie Kuncewiczom: Michalakowi, Sicińskiemu, potomkom sąsiadów, może Berensów. Zresztą każdy kazimierski temat w Kuncewiczowce będzie na miejscu.
  • Żak
    Cóż to była za ciekawa postać. Dlaczego dopiero teraz o tym słyszymy? Wspaniałe spotkanie.
    • DDD
      Może kiedyś tego typu imprezy to był tylko trud i kłopot! Trzeba było wokół nich w końcu coś zrobić. Lepiej było siedzieć w ciszy i czas płynął, a kasa leciała.
  • parobek
    U nas kiedyś też tak jeździł wolantem Pan Dziedzic. Też kosił płoty. Najbardziej szkoda było potłuczonych garnków. On miał rozrywkę a my bezradny płacz.

Mapa

Muzea

Dom Marii i Jerzego Kuncewiczów


Zobacz także

Najbliższe oferty specjalne

Poniżej znajdziesz listę obiektów gotowych udostępnić miejsca noclegowe dla osób z Ukrainy, szukających schronienia w naszym kraju. Skontaktuj się z właścicielem obiektu i uzgodnij szczegóły....
Weekend listopadowy 11-15 listopada 2024 to dobry moment na krótki wypad za miasto. Zrelaksuj się w jednym z naszych obiektów. Zobacz oferty specjalne przygotowane na ten czas.
Pokaż stopkę