Historie powstańczych zmagań, rozgrywających się w 1863 roku na terenie Kazimierza i okolic przypomniał Pan Tomasz Nadolski. Po mszy złożono wiązanki przy płycie poświęconej powstańcom, która znajduje się u stóp zamku na terenie przykościelnego cmentarza.

Kazimierz był miejscem koncentracji oddziału partyzanckiego, składającego się w znacznej mierze ze słuchaczy Puławskiego Instytutu Politechnicznego i Rolniczo – Leśnego. Przywódcą powstania na terenie Kazimierza i całej Lubelszczyzny był dwudziestoletni Leon Frankowski. Odział liczył początkowo 700 osób, w tym 400 studentów z Puław.

W pierwszych dniach lutego kazimierski odział wycofał się przed nadchodzącymi Rosjanami w stronę Sandomierza. 8 lutego pod miejscowością Słupcza zaskoczeni powstańcy stoczyli bitwę, w której ponieśli ciężkie straty. Rannego w walkach Leona Frankowskiego przetransportowano do szpitala w Sandomierzu. Tam został ujęty przez Rosjan i przewieziony do Lublina. Ponieważ nie zgodził się na współpracę z wrogiem został powieszony. W miejscu stracenia znajduje się pomnik (obecnie teren lubelskiego miasteczka akademickiego).

Po powstaniu styczniowym, Kazimierz Dolny przestał być siedzibą powiatu, a następnie utracił prawa miejskie. Za czynny udział w powstaniu OO. Reformatów nastąpiła kasata klasztoru. Wielu mieszkańców Kazimierza poddano represjom, niektórzy stracili życie.

Zainteresowanych przebiegiem powstania styczniowego w tych okolicach odsyłam do wydanej w 2003 roku przez Towarzystwo Przyjaciół Puław książki autorstwa Sławomira Pacia “Powiśle Puławskie w Powstaniu Styczniowym 1863”.